Zaterdag op naar Pauline en Jaap die een heel leuk uitstapje voor ons in petto hadden. Een aangetrouwd familielid ( wat een raar woord eigenlijk ) heeft een Kwekerij en wij kregen daar een privé-rondleiding. We werden ontvangen door Kees van Schie ( eigenaar ) en een andere wereld ging er voor mij open. Hij kan zo boeiend vertellen je hangt gewoon aan zijn lippen. Eerst buiten rondgekeken en daarna de kassen in. Er hangen prachtige trossen druiven, paarse en mooie groene, de muskaatdruif, wat een smaak ! Kees werkt zo biologisch mogelijk en dat blijkt, zo lekker heb ik ze dus nog nooit geproefd. We kregen een uitleg over meeldauw een schimmel waarbij zich op diverse plantendelen een wit of grijs schimmelpluis vormt en hoe dit te voorkomen, met zwavelen. Ik zag grote scheuren in de grond bij de druivenranken, maar dit was dus goed zo komt er zuurstof bij de planten.
Vandaag naar het Gemeente Archief van Amsterdam, een gebouw waar Jack heel wat voetstappen heeft liggen. Als 15 jarige jongeman was hij daar "jongste bediende" bij de Nederlandsche Handelsmaatschappij.
Wat even een domper was dat we niet het hele gebouw mochten bezichtigen maar alleen de kelders, waar een tentoonstelling over Amsterdam is gevestigd.
Grote oude L
ips deuren geven toegang tot de kelders, een prachtige ruimte , een beetje Jugendstil-achtig. Verderop in de kelder vindt je de oude kluizen, kluiskasten, alles ziet er prachtig onderhouden uit.
Er draait ook een film over het havengebied, waar nu de oude pakhuizen zijn verbouwd als woningen, je ziet die hele geschiedenis aan je voorbij komen, erg interessant.
Natuurlijk vertelde Jack hele verhalen over de tyd dat hij daar werkte, een wereld van verschil, ik denk niet dat een baas in deze tyd nog zo met zijn personeel om kan gaan, maar ik luister toch graag naar die verhalen uit de "oude tyd", en een prive-gids is natuurlijk ook niet te versmaden.
Op loopafstand ligt het Tassenmuseum Hendrikje, ik was al eens in Amstelveen geweest waar ze toen nog zaten, maar nu zitten ze aan een schitterend pand aan de Herengracht.
Aangekocht door een geheime weldoener, die niet bekend wil worden zoals 1 van de gastvrouwen mij vertelde.
Het pand alleen al van binnen is de moeite waard, maar al die tasjes, ik liep te smullen. Nu ben ik op zich niet zo gek op tassen, maar hier kan ik echt van genieten. m.n. van de oude kralentasjes.
**Grappig detail was dat mijn Jack als enige man tussen alle dames was, die daar rond liepen te kijken, als hij nu eens een mooi kralentasje voor me wil vinden, weet hij in ieder geval waar ik op val.
Reacties