HUIZE DOORN

Kasteel Amerongen

Van de Postcodeloterij hadden we een dagje weg gewonnen,
en gekozen voor een rondleiding in Huize Doorn.
Op pad er naar toe, werden we verrast door de prachtie omgeving van de Utrechtse Heuvelrug.
Eerst een kopje koffie met iets lekkers, al was dat lekkers nu niet echt heel erg lekker, 
maar goed een gegeven paard, enz................................

We besloten voor een rondrit te gaan 

en kwamen zo  langs Kasteel Amerongen, 

 die een prachtige tuin heeft 

 




  en wat te denken van deze prachtige oude kastanjeboom.



 












 

Het kasteel zelf bewaren we voor een andere keer, 

we gingen immers ook nog Huize Doorn doen.

Er zat ook een lunch bij in een pannenkoekenrestaurant, 

waar alleen Sharon aan de pannenkoek ging, 

Jack en ik kozen voor iets anders, 

maar prima verzorgd en lekker.

 

 Daarna op naar Huize Doorn, waar door

Kijkje in de keuken

het verlies van de Eerste Wereldoorlog, die uitbrak op 1 augustus 1914 en werd beëindigd op 11 november 1918, Keizer Wilhelm II zijn residentie had.. Hij vluchtte op aanraden van zijn militaire adviseurs naar het neutrale Nederland. Daar zou hij, eerst in Amerongen en later in Doorn, tot aan zijn dood als balling verblijven. De kinderen en hun gezinnen bleven wonen en werken in Duitsland. 

Prachtig gedekte tafel

 In Doorn hield Wilhelm II zich voornamelijk bezig met werken in zijn tuin en park, wandelingen door het park en het dorp met zijn echtgenote en honden, studie van archeologie en geschiedenis, het schrijven van zijn memoires en overleg met zijn adviseurs.

 Wilhelm II overleed in 1941 aan de gevolgen van longembolie. Hij werd op het terrein van Huis Doorn begraven, waar speciaal voor dit doel een klein mausoleum werd gebouwd. 

Over de toilet praten we niet,die verstoppen we

Daar werden we ruim een uur lang, door een hele goede gids, rondgeleid, in de eigenlijk luxe gevangenis van Keizer Wilhelm II, die niet verder dan 15 km. van zijn huis verwijderd mocht zijn.

                  

                                     Zo was al dan ruim over 4ren dat we afscheid namen van Huize Doorn 

                                           en dank zij de Postcodeloterij een hele leuke dag hebben gehad.